Πριν λίγα χρόνια φύγαμε από την Αθήνα οικογενειακώς για να εγκατασταθούμε στο χωριό του συζύγου. Θέλαμε να μεγαλώσει η κόρη μας σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον, κοντά στην φύση. Πουλήσαμε λοιπόν το διαμέρισμά μας στην Αθήνα όπως ήταν επιπλωμένο και με τη βοήθεια των γονιών μας χτίσαμε στο χωριό, αλλά στο τέλος στριμωχτήκαμε οικονομικά με αποτέλεσμα να μην μπορώ να επιπλώσω το σπίτι όπως θα ήθελα. Αρκέστηκα λοιπόν σε έπιπλα παλιά της γιαγιάς μου, της πεθεράς μου και μιας θείας της. Λατρεύω τα παλιά έπιπλα και τα παλιά αντικείμενα, και ειδικά όσα είναι οικογενειακά και έχουν ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα. Τα έπιπλα όμως αυτά δεν ήταν όλα παλιά, ήταν αταίριαστα μεταξύ τους και τοποθετήθηκαν στα δωμάτια με την ελπίδα ότι κάποτε θα αγοραστούν καινούρια. Έμειναν έτσι όμως μέχρι τώρα γιατί μεσολάβησε ο θάνατος του πεθερού μου πριν τέσσερα χρόνια και μετά μας έπιασε η κρίση, οπότε δεν μπορούσα να σπαταλήσω τόσα χρήματα για καινούρια επίπλωση. Αφού με την κόρη μου το πήραμε απόφαση ότι θα πρέπει να βολευτούμε με αυτά που έχουμε, αποφασίσαμε να βελτιώσουμε όσο μπορούμε την εμφάνισή τους. Αρχίσαμε από την κρεβατοκάμαρα. Καταστρώναμε μέρες το σχέδιο και περιμέναμε πότε θα λείπει ο daddy (η κόρη μου μας αποκαλεί mammy και daddy) από το σπίτι, γιατί δεν μπορεί να βλέπει μαστορέματα. Όταν μας ανακοίνωσε ότι πάει Αθήνα για δουλειές μετά βίας κρύβαμε τη χαρά μας. Μόλις έφυγε, πρωί πρωί, στρωθήκαμε στη δουλειά.
Μόλις τελειώσαμε με το βάψιμο, περάσαμε τα κομοδίνα ένα χέρι ημιδιάφανο λούστρο σε χρώμα κερασιά, αρκετά αραιωμένο με νέφτι, για να πλησιάσει το χρώμα τους στο χρώμα της πολυθρόνας
της ραπτομηχανής και του μπουφέ.
Κατέβασα και την άλλη πολυθρόνα από τη σοφίτα και τις σκέπασα και τις δυο με ένα κομμάτι χρυσαφί ύφασμα από μια παλιά κουρτίνα. Επάνω έβαλα μαξιλάρια.
Από τη γιαγιά μου είχα ένα μαγκάλι. Έφτιαξα με ξύλα από παλέτα μία βάση σαν τραπεζάκι, την πέρασα με το ίδιο λούστρο με τα κομοδίνα και έβαλα επάνω το μαγκάλι με μπόλικα κεριά μέσα, κουκουνάρια και δύο μπάλες που είχα φτιάξει με την κόρη μου κάποια Χριστούγεννα. Έδώ.
Τοποθέτησα το μαγκάλι ανάμεσα στις πολυθρόνες
Έστρωσα το κρεβάτι με κουβέρτα πλεγμένη από την πεθερά μου.
Στον απέναντι τοίχο έβαψα την κολόνα και δίπλα η Γεωργία σκέφτηκε να μπει μια ανθοστήλη της νονάς μου. Επάνω τοποθετήσαμε ένα καλάθι με αποξηραμένα λουλούδια, και ανάμεσά τους λίγα πλαστικά για χρώμα. Δέσαμε το καλάθι με δίχτυ μπεζ με χρυσές κλωστές.
Εδώ έστρωσα πορτοκαλί κουβέρτα πλεγμένη από τη γιαγιά μου, με τα ασορτί μαξιλάρια της.
Πολλά φιλιαααααά!!