Πριν λίγα χρόνια φύγαμε από την Αθήνα οικογενειακώς για να εγκατασταθούμε στο χωριό του συζύγου. Θέλαμε να μεγαλώσει η κόρη μας σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον, κοντά στην φύση. Πουλήσαμε λοιπόν το διαμέρισμά μας στην Αθήνα όπως ήταν επιπλωμένο και με τη βοήθεια των γονιών μας χτίσαμε στο χωριό, αλλά στο τέλος στριμωχτήκαμε οικονομικά με αποτέλεσμα να μην μπορώ να επιπλώσω το σπίτι όπως θα ήθελα. Αρκέστηκα λοιπόν σε έπιπλα παλιά της γιαγιάς μου, της πεθεράς μου και μιας θείας της. Λατρεύω τα παλιά έπιπλα και τα παλιά αντικείμενα, και ειδικά όσα είναι οικογενειακά και έχουν ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για μένα. Τα έπιπλα όμως αυτά δεν ήταν όλα παλιά, ήταν αταίριαστα μεταξύ τους και τοποθετήθηκαν στα δωμάτια με την ελπίδα ότι κάποτε θα αγοραστούν καινούρια. Έμειναν έτσι όμως μέχρι τώρα γιατί μεσολάβησε ο θάνατος του πεθερού μου πριν τέσσερα χρόνια και μετά μας έπιασε η κρίση, οπότε δεν μπορούσα να σπαταλήσω τόσα χρήματα για καινούρια επίπλωση. Αφού με την κόρη μου το πήραμε απόφαση ότι θα πρέπει να βολευτούμε με αυτά που έχουμε, αποφασίσαμε να βελτιώσουμε όσο μπορούμε την εμφάνισή τους. Αρχίσαμε από την κρεβατοκάμαρα. Καταστρώναμε μέρες το σχέδιο και περιμέναμε πότε θα λείπει ο daddy (η κόρη μου μας αποκαλεί mammy και daddy) από το σπίτι, γιατί δεν μπορεί να βλέπει μαστορέματα. Όταν μας ανακοίνωσε ότι πάει Αθήνα για δουλειές μετά βίας κρύβαμε τη χαρά μας. Μόλις έφυγε, πρωί πρωί, στρωθήκαμε στη δουλειά.
Η κρεβατοκάμαρα ήταν έτσι. Οι τοίχοι ήταν λευκοί γιατί η κορούλα μου συνήθιζε να γεμίζει τις επιφάνειες με παλαμίτσες, κατά προτίμηση πασαλειμμένες με σοκολάτα και συχνά πυκνά αναγκαζόμουν να βάφω με λευκή μπογιά όσα σημάδια δεν έφευγαν με το πλύσιμο. Το κρεβάτι αγοράστηκε από γνωστή εταιρεία με φτηνά έπιπλα. Το χρώμα του είναι πολύ ανοιχτόχρωμο και επειδή δεν ταίριαζε με τα άλλα έπιπλα, είχα καλύψει το κεφαλάρι του με ένα ύφασμα. Τα κομοδίνα ήταν σετ με άλλο κρεβάτι που μας έδωσε η πεθερά μου, το οποίο όμως ήταν πολύ στενό, δεν μας βόλευε και τελικά μπήκε σε άλλο χώρο, το κάδρο το είχε κεντήσει η πεθερά μου, η ραπτομηχανή ήταν της γιαγιάς μου, η πολυθρόνα της νονάς μου και είχα άλλη μια ίδια στη σοφίτα. Απέναντι από το κρεβάτι αντί για τουαλέτα έχω έναν μπουφέ σαλονιού της θείας της πεθεράς μου που τον είχε φέρει από την Αίγυπτο όπου έμενε στα νιάτα της και από πάνω έναν καθρέφτη, πάλι δικό της. Τις κουρτίνες τις είχα πάρει αρχικά για το δωμάτιο της κόρης μου, ήταν τότε τεσσάρων χρονών, αλλά δεν τις ήθελε με τίποτε και τελικά διάλεξε μόνη της άλλες και αυτές κατέληξαν στο δικό μου δωμάτιο . Το μόνο που πήρα μαζί μου από το σπίτι μας στην Αθήνα ήταν τα πορτατίφ.
Ξεκινήσαμε λοιπόν το βάψιμο στον τοίχο πίσω από το κρεβάτι. Το σοκολατί χρώμα ήταν επιλογή της Γεωργίας και το είχε δει στο stardoll που παίζει στο laptop, ένα παιχνίδι για διακόσμηση και ντύσιμο. Το φτιάξαμε μόνες μας προσθέτοντας στο λευκό χρώμα κίτρινο, κόκκινο και λίγο μπλε Στο κάτω μισό μέρος του τοίχου πέρασα το χρώμα με σφουγγάρι, και στο πάνω μισό πέρασα πάλι με σφουγγάρι το ίδιο χρώμα, περισσότερο αραιωμένο με νερό και λίγες σταγόνες κίτρινο επιπλέον. Στις φωτογραφίες όμως δεν φαίνεται καλά το χρώμα και δεν ξεχωρίζει και η τεχνοτροποία. Όταν τελειώσαμε και στέγνωσε το χρώμα, κολλήσαμε κατά μήκος του τοίχου το αγαπημένο μου υλικό,αφρολέξ, απομίμηση γύψινης κορνίζας.
Μόλις τελειώσαμε με το βάψιμο, περάσαμε τα κομοδίνα ένα χέρι ημιδιάφανο λούστρο σε χρώμα κερασιά, αρκετά αραιωμένο με νέφτι, για να πλησιάσει το χρώμα τους στο χρώμα της πολυθρόνας
της ραπτομηχανής και του μπουφέ.
Κατέβασα και την άλλη πολυθρόνα από τη σοφίτα και τις σκέπασα και τις δυο με ένα κομμάτι χρυσαφί ύφασμα από μια παλιά κουρτίνα. Επάνω έβαλα μαξιλάρια.
Από τη γιαγιά μου είχα ένα μαγκάλι. Έφτιαξα με ξύλα από παλέτα μία βάση σαν τραπεζάκι, την πέρασα με το ίδιο λούστρο με τα κομοδίνα και έβαλα επάνω το μαγκάλι με μπόλικα κεριά μέσα, κουκουνάρια και δύο μπάλες που είχα φτιάξει με την κόρη μου κάποια Χριστούγεννα. Έδώ.
Τοποθέτησα το μαγκάλι ανάμεσα στις πολυθρόνες
Έστρωσα το κρεβάτι με κουβέρτα πλεγμένη από την πεθερά μου.
Στον απέναντι τοίχο έβαψα την κολόνα και δίπλα η Γεωργία σκέφτηκε να μπει μια ανθοστήλη της νονάς μου. Επάνω τοποθετήσαμε ένα καλάθι με αποξηραμένα λουλούδια, και ανάμεσά τους λίγα πλαστικά για χρώμα. Δέσαμε το καλάθι με δίχτυ μπεζ με χρυσές κλωστές.
Εδώ έστρωσα πορτοκαλί κουβέρτα πλεγμένη από τη γιαγιά μου, με τα ασορτί μαξιλάρια της.
Πάνω στον μπουφέ πρώτη θέση έχει η αγαπημένη μου κάρτα.
Πολλά φιλιαααααά!!
