Καλό φθινόπωρο να έχετε, που μας μπήκε πλέον για τα καλά, τουλάχιστον στο αγαπημένο μου χωριουδάκι στον Παρνασσό όπου μένω, με βροχές και δροσιά.
Επιτέλους τελείωσα πριν λίγες μέρες την ανακαίνιση στο πατρικό του συζύγου μου που σας έδειξα στην προηγούμενη ανάρτησή μου και ευτυχώς ίσα που πρόλαβα και το έβαψα και εξωτερικά λίγο πριν αρχίσουν οι πρώτες βροχές.
Αυτή είναι η πρόσοψη του σπιτιού (στην προηγούμενη ανάρτηση είχα δείξει φωτογραφία από το πίσω μέρος του), την οποία έβαψα. Πριν ο τοίχος ήταν μαυρισμένος από την υγρασία και χρειάστηκαν αρκετά χέρια μπογιάς για να το καλύψουν. Παιδεύτηκα πάρα πολύ με τα κουφώματα, τα οποία ήταν σάπια και τελείως ξεφλουδισμένα. Σε κάποια σημεία στα πλαίσια των παραθύρων έλειπαν ολόκληρα κομμάτια ξύλο και αναγκάστηκα να τα συμπληρώσω με λευκό τσιμέντο για να τα σταθεροποιήσω. Ευτυχώς αφού περάστηκαν με λαδομπογιά, δεν φαίνεται σχεδόν καθόλου. Επέλεξα το καφέ χρώμα για να βάψω τα παντζούρια και την εξώπορτα, αλλά σε λίγο πιο σκούρο τόνο απ' ότι ήταν πριν. Θα προτιμούσα κάποιο άλλο χρώμα, ήθελα όμως να δένουν με την σκούρα καφέ πόρτα της σοφίτας και το μπαλκονάκι, που είναι από αλουμίνιο που δεν βάφεται.
Χμμ, τώρα που βλέπω τις φωτογραφίες συνειδητοποιώ ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσω πιο σκούρο καφέ χρώμα και σε άλλο τόνο, όπως το παντζούρι του διπλανού σπιτιού, αλλά τέλος πάντων, τα ξαναβάφω κάποια στιγμή.
Στο εσωτερικό του σπιτιού τελικά δεν έκανα όλα όσα ήθελα, γιατί το σπιτάκι θα νοικιαστεί για να έχει η πεθερά μου, που ζει τώρα στην Αθήνα, κάποιο επιπλέον έσοδο, αλλά και το σπίτι να συντηρείται για να μην πάθει άλλες ζημιές από την υγρασία.
Σε αυτή την ανάρτηση θα δείξω κάποιες λεπτομέρειες από τις εργασίες που έκανα που δεν τις είχα δείξει στην προηγούμενη.
Αυτό το έπιπλο με τα συρτάρια ήταν στην κρεβατοκάμαρα, έτσι όμως όπως άλλαξα τη διαρρύθμιση των επίπλων δεν χωρούσε πλέον.
Το τοποθέτησα στον χώρο της εισόδου αλλά δεν μου άρεσε καθόλου όπως έδειχνε.
Πέρασα με εκρού ακρυλικό χρώμα τα συρτάρια και τα πορτάκια από το ντουλάπι αφού τα είχα τρίψει προηγουμένως με γυαλόχαρτο. Χρειαζόταν να τα περάσω και τρίτο χέρι γιατί δεν είχε καλυφθεί τελείως το παλιό χρώμα, αλλά τα άφησα επίτηδες έτσι γιατί μου άρεσε το αποτέλεσμα και ζωγράφισα και λίγα λουλούδια στα γρήγορα. Γύρω γύρω άφησα το χρώμα όπως ήταν. Αν και αρκετά φθαρμένο, ήθελα να θυμίζει λίγο το έπιπλο όπως ήταν πριν.
Στην κρεβατοκάμαρα πέρασα όλα τα έπιπλα με ημιδιάφανο βερνίκι - λούστρο και έπλυνα και το στρώμα του κρεβατιού και μοσχομύρισε όλος ο χώρος. Στο κομοδίνο έβαλα και πόμολο που του έλειπε. Δεν είναι ότι καλύτερο αλλά μου είχε περισσέψει από το δικό μας σπίτι.
Στην ντουλάπα .....ουπς..... λείπει κι εκεί ένα πόμολο. Όταν πάω στην Αθήνα θα κοιτάξω μήπως βρω κάτι που να ταιριάζει.
Πάνω από το κρεβάτι ήθελα να βάλω κάποιο διακοσμητικό αλλά έλα που δεν μου ταίριαζε κάτι από τα παλιά κάδρα. Έκοψα δυο βέργες από το κλήμα της αυλής, τις έκανα στεφάνι και τις έδεσα με μία κορδέλα, δεν μου άρεσε όμως σκέτο και πρόσθεσα λίγα πλαστικά λουλούδια που είχαν περισσέψει.
Στην σοφίτα τώρα μου παρουσιάστηκε άλλο πρόβλημα. Η κουρτίνα ήταν σκισμένη από πάνω μέχρι κάτω, προφανώς κάποια στιγμή σκίστηκε από τη γωνία του παραθύρου που κόβει σαν ξυράφι. Τώρα τι κάνουμε? Το βρήκα! Θα τοποθετούσα στη θέση της την κουρτίνα από το καθιστικό γιατί εκεί θα έβαζα μια άλλη παλιά κουρτίνα που είχα που μου άρεσε περισσότερο. Δυστυχώς η κουρτίνα του καθιστικού ήταν πολύ μαυρισμένη από τον καπνό της σόμπας, και δεν καθάριζε με τίποτα. Τότε μου άναψε ένα λαμπάκι όπως στον Κύρο Γρανάζι στα Μίκυ Μάους όπως με κορο'ι'δεύει και η κόρη μου. Θα την έβαφα. Κανένα πρόβλημα που δεν είχα ειδική βαφή. Τι να την κάνεις την βαφή όταν σου έχουν περισσέψει φακελάκια με πασχαλινή μπογιά? Παίρνω λοιπόν την κουρτίνα και την βουτάω σε χλιαρό νερό. Μέχρι και ξύδι έβαλα, όπως έλεγαν οι οδηγίες για τα αυγά. Είχα και την κόρη μου να με ρωτάει αν θα βάψουμε πασχαλινά αυγά καλοκαιριάτικα. Μόλις της είπα για την κουρτίνα έβαλε τα γέλια και φώναξε και παρέα για να κορο'ι'δεύουν μαζί την τρελή μάνα. Εγώ πάντως την κουρτίνα την έβαψα και την κρέμασα μέχρι να βρω καμιά καλύτερη να βάλω στη θέση της
Κάτω φαίνεται το καθιστικό όπως ήταν με τα καπνισμένα του κουρτινάκια και στην επόμενη φωτογραφία το βλέπετε με τις άλλες κουρτίνες που κρέμασα που ήταν και πιο μακριές. Παραήταν όμως μακριές και μόλις είδα ότι σερνόντουσαν στο πάτωμα έφριξα. Άλλες ιστορίες πάλι και δεν μου αρέσει καθόλου το ράψιμο για να τις κοντύνω. Δηλαδή δεν μου αρέσει, επειδή δεν τα καταφέρνω και πολύ, αλλά αυτό ας μην το συζητάω καλύτερα. Τέλος πάντων, τελικά τη βρήκα τη λύση. Τοποθέτησα το κουρτινόξυλο λίγο πιο ψηλά και ξεμπέρδεψα και πιστεύω ότι φαίνεται πολύ καλύτερα
Επάνω μπορείτε να δείτε το δωμάτιο ολοκληρωμένο με φρεσκοβαμμένους τοίχους και γυαλισμένο πάτωμα.
Το καθιστικό έχει ντουλάπια κουζίνας μέσα αλλά για έναν περίεργο λόγο δεν έχει ηλεκτρική κουζίνα. Η πεθερά μου μαγείρευε σε πετρογκάζ σε έναν μικρό χώρο ακριβώς δίπλα. Είχε και ένα ηλεκτρικό κουζινάκι αλλά δεν το χρησιμοποιούσε.
Αριστερά φαίνεται αυτός ο χώρος όπως ήταν. Αντικατέστησα το πετρογκάζ με το ηλεκτρικό κουζινάκι, που το τοποθέτησα σε ένα τραπεζάκι που βρήκα και.................ουπς................ πάλι πρόβλημα. Το παράθυρο δεν άνοιγε.
Πήρα τότε το ξύλινο τραπέζι που επάνω του ήταν το πετρογκαζ και ......χε χε .... το πριόνισα.
Διάλεξα το χαμηλότερο κομάτι που ταίριαζε στο ύψος και αφού το έβαψα, τοποθέτησα επάνω το κουζινάκι. Τώρα ευτυχώς το παράθυρο ανοίγει άνετα.
Την πέρασα δύο χέρια λευκή λαδομπογιά γιατί ήταν πολύ κιτρινισμένη και σε πολλά σημεία σκουριασμένη. Ήθελε και τρίτο χέρι βάψιμο αλλά την άφησα έτσι γιατί μου άρεσε το αποτέλεσμα. Σκέφτηκα να προσπαθήσω να κάνω κάποια ζωγραφιά πάνω στην πόρτα και αυτή είναι η τελική μορφή της.
Αυτά τα νέα μας προς το παρόν γιατί αρκετά σας κούρασα.
Πολλά πολλά φιλάκια και να περνάτε πάντα όμορφα!!
23 σχόλια
Stream
Ο χρήστης Thalia Tzellou μοιράστηκε αυτό το στοιχείο μέσω Google+
πριν από 4 χρόνια - Κοινόχρηστο δημόσια
·
Απάντηση
Προσθήκη σχολίου…
Ο χρήστης Christina Makri μοιράστηκε αυτό το στοιχείο μέσω Google+
πριν από 4 χρόνια - Κοινόχρηστο δημόσια
·
Απάντηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου